Gün doğdu ve Asher, aniden istemiş olmasına rağmen gerçekten çok hızlı planlanmış uyanışına hazırlandı. Asher ve Emmy arabaya bindiler ve Soran’ın güneydoğusuna yakın, insanların etrafta telaşla koşuşturduğu bir ışınlanma kapısına vardılar.
Araba büyük, yarım daire şeklinde yontulmuş ve üzerinde mavi ışıltılar saçan oymaları olan iki taşın yanında durdu. Arka arkaya yerleştirilmişlerdi, eğer ön taraftan bakarsan bir daire oluşturuyorlardı. Bu uzak bölgelere ya da yüzen adalara gitmek isteyen insanların kullandığı ışınlanma kapısıydı.
Emma arabadan indi ve korumalarına çevreyi boşaltmaları için işaret verdi. Asher arabadan inerek yürüdü, ışınlanma kapısının hemen altında duran rünlerden yapılmış dairesel oymalarda durdu. Soran’ın Büyü Derneğine ait uçan adalarından birindeki ünlü Büyü Kulesine gideceklerdi.
“Babam neden uyanış için Büyü Kulesine gitmeye zahmet ediyor? Kendi malikanemizde de pekala yapabilirdik.” Asher geçmiş hayatını yaşayarak düşündü. Büyü Kulesine gitmek yerine kendi arazilerindeki Mana Odasında uyanmıştı.
“Pekala, hoşlanmadım değil. Zaten Büyü Kulesi, Mana Odasından daha iyidir.”
Arthur’un Büyü Kulesini seçmesinin nedeni onların Mana Odasının dünyanın en iyisi olmasıydı. Odada yoğunlaşan Mana Kalitesine bağlı olarak uyanış daha kolaylaşırdı.
Asher Büyü Derneğinin uçan adasına vardığında, “Görünüşe göre babam uyanışım için o kadar heyecanlanmış ki basit bir uyanış için Büyücü Kulesine gidiyor.” dedi.
“En azından bu kadarı olmalı Genç Efendi! Siz en basitinden buna layıksınız!!!” Emma şişirdiği göğsü ve gururlu sesiyle konuştu. O her zaman Asher’a dünyadaki her şeyi hak eden bir küçük kardeş gibi bakardı. Onun zihninde Asher, beş yaşından beri baktığı masum bir köpek yavrusuydu.
Eğer birisi onun düşüncelerini duysaydı, bu soğuk şeytanı nasıl yavru bir köpekçik olarak gördüğüne çığlık atarlardı.
Asher onun cevabıyla eğlendi. Geçmiş hayatında da Emma kendisine sonuna kadar sadıktı. Onlar dışarı çıkar çıkmaz bir araba onları ışınlanma kapısından aldı ve Büyü Kulesine sürmeye başladı. Hız sınırı olmayan uçan adada 15 dakika içinde Büyü Kulesine ulaştılar.
Çünkü adada sivil yoktu, herkes F kademenin üstündeki avcılardı. Hızlı arabalarla başa çıkabiliyor ve onlara tepki verebiliyorlardı.
Asher arabadan indi ve göğe yükselen uzun, beyaz ve olağanüstü bir kule gördü. Kule 100 katlıydı ve büyülü alanla doluydu. Yani içi dışından göründüğünden kat kat daha büyüktü.
Arthur, içinde Asher’ın avcı olarak uyanması için kullanılacak Mana Mücevherleri olan büyük siyah kare bir çanta taşıyan Stephen ile birlikte bekliyordu.
“Asher, buraya gel. Uyanış için 90. kata gitmemiz gerekiyor,” Arthur mutlu bir şekilde asansöre yürürken konuştu. Eğer birisi onun böyle hareket ettiğini görseydi onun S kademe bir kılıç ustası olmasıyla ünlü, Greville Ailesinin dehşet verici reisi olduğunu unuturlardı.
İlerlediler ve katları geçtiler, nihayet 90. kata vardılar.
Tipik olarak, bu Mana Katı dünyadaki S-seviye avcılar için ayrılmıştı. Arthur kendi özel ayrıcalıklarını kullanmış, birkaç ip çekmiş ve biraz da tehditle… İşte olmuştu.
“Baba, bunun ileride sana baş ağrısı olacağını biliyorsun.” Asher babasının sadece bir uyanış için bu özel odayı kullanmasının bazı insanları kızdırdığını biliyordu.
Arthur kendine güvenle, “Hahahahahaha. Endişelenme bu kadar sorun bizim için hiçbir şey ve eğer birileri kavga isterse gelip kılıcımla tanışabilir.” dedi.
Yorum