Bölüm 4

Şeytanlar gerçek doğalarını açığa çıkarıp görünüşlerini fiziksel olarak değiştirmeye başladılar. Bazılarının derilerinde yeşil tüyler uzarken gözleri de koyu yeşile dönüyordu. Bazılarının da kafalarının derisi altında gizlenen kalın boynuzlar filizlenmeye başlıyordu…Hepsi de şeytani özellikler taşıyordu. Ayrıca, bazıları ellerinde iki keskin diken tutarken diğerleri büyük savaş baltalarını kavradılar ya da esnek kılıçlar kuşandılar…. Bunlar iblislerin uzman oldukları silahlarıydı. Olağanüstü güçleri vardı, ancak hızları değişiyordu. Bazıları hızlıydı, bazıları yavaştı. Ancak en yavaş olanları bile havada ardıl görüntüler bırakıyordu. Bir de saldırı hızlarını düşünün!

Sis bulutuna dönüşmüş şeytan daha garipti. Tam olarak nerede olduğunu ayırt etmek zordu. Siyah cübbeli yaşlı, şeytanlardan birinin ortadan kaybolduğunu yan taraftan gözlemlediğinde kalbinde bir ürperti meydana geldi. “Görünmezlik? Nasıl yenilebilir ki? Bu iblisler çok korkunç.”

Sarı cübbeli şişman adam, Chu Yong, emri verdikten sonra ayakta durarak asıl pozisyonunu korudu. “Yedi astım da güçlüdür. Yedi kişinin ortak gayreti bu gizemli uzmanın gücünü belirlemeye yetecektir.”

Uzmanlar savaşta karşılaştıklarında, zafer ve yenilgiyi çok ince bir çizgi ayırırdı.

Önündeki gizemli uzmanın sınırlarını anlamak, savaşa katıldığında üstünlüğü kazanmasına yardımcı olabilirdi.

“Yedi?” Qin Yun orada hareketsiz bir şekilde durdu.

“Woosh! Woosh! Woosh!”

Sağ elindeki kılıcını kınına yerleştirmeden önce bir saniyeliğine savurdu.

Birkaç buz soğukluğunda hüzme havada yüzen yılanlar gibi parıldadı. Saldıran şeytanlardan beş tanesi hızla yere düştü. Gizemli sisteki şeytanın da benzer bir şekilde cesedi yere düştü ve bir pantere dönüştü. Qin Yun’un arkasında, bir de kadın cesedi göründü ve hemen havada bir kar bizonuna dönüştü… Yedi şeytan da birbiri ardına düştü. Silahlar, iblislerin ellerinden kurtuldukça yere düşüp çınlıyordu. Tüm iblisler sonunda kendi gerçek biçimlerine dönüştü—kurtlar, panterler, vb… Onların cesetlerinin yedisi de normal hayvanlardan önemli ölçüde daha büyüktü. Yine de orada hareketsizce yatıyorlardı.

Hareket etmeden olduğu yerde duran siyah cübbeli adam ile pembe cübbeli kadının yüzü solup gitti.

“Öylece öldüler mi? Yedi şeytan anında öldü mü?” Siyah cübbeli adam bunu inanılmaz buldu. “Saldırısını göremedim bile!”

“Ne hızlı bir kılıç. Görünmezlik tekniğini görmek için Dharma’nın Gözleri’ne mi güvendin?”

Sarı cübbeli şişman adam,Chu Yong, orada durarak kalın sesiyle konuştu. “Buraya yalnız başına gelmeye cesaretinin olmasına şaşmamak gerek. Ancak, topraklarıma gelmen en büyük hatandı.” Bunu söylediğinde tahtının kolunu dayadığı yerine sol elini çarptı. Vuruşunda muazzam miktarda güç kullanmıştı ve bu güç de, dirsekliğin çatlamasına ve çökmesine neden olmuştu.

Kabul salonundaki tüm yan kapılar aniden kapandı. Aynı anda, duvarlar ve tavan sayısız delikle doldu.

“Oh hayır.” Siyah cübbeli yaşlının ifadesi endişeli ve umutsuz bir hâle büründü.

“Efendim.” Pembe cübbeli kadın da umutsuzluk hissetti.

Bununla birlikte, sarı cübbeli şişman adam vahşi bir sırıtmayla gösteriş yaparken kafası korkunç bir domuz başına dönüşüyordu ve vücudunun her yerinde kalın bir kıl tabakası büyüyordu. Boyu, neredeyse on feet olana kadar büyüdü, büyürken de kıyafetleri parçalandı.

“Shoo! Shoo! Shoo!”

Salonun kubbesinden ve duvarlardaki deliklerden siyah ışık hüzmeleri biçiminde sayısız çivili tuzak ateşlendi. Her biri bir insan avcu kadardı, ancak siyah ışık hüzmeleri, kaçış için bir yer bırakmayacak kadar birbirine yakındı. Chu Yong’un ayakta durduğu yer bile zehirli çivili tuzaklarla örtülmüştü.

Salondan ateşlenen sayısız çivili tuzak, siyah cübbeli yaşlı ile pembe cübbeli kadına da nüfuz etti. Aniden bir düzineden fazlası bedenlerini delip geçmişti. Gözlerinde çaresizlikle o anda ölmüşlerdi.

Puah! Puah! Puah!

Taştan yapılmış uzun dar masa bile zehirli çivili tuzaklar tarafından kolayca delik deşik bir hâle gelmişti! Salondaki granitten yapılmış zemin bile delinmiş, bir dizi çukur açılmıştı.

“Bu yeraltı sarayını inşa ettiğim zaman, gerçek uzmanları ele geçirmek için mekanizmalar ile doldurmuştum.” Şeytani yaban domuzu, Chu Yong, beklentiyle izledi.

Bununla birlikte, Qin Yun yavaşça ileri yürümeye başladı.

Arada sırada daha hızlı adımlar atarak zehirli çivilerin sırtını sıyırmasını sağlıyordu.

Bazen de adımlarını yavaşlatıyor, zehirli çivilerin göğsünün üzerinden uçup geçmesini sağlıyordu.

Bazen hafifçe sola eğiliyor, zehirli çiviler kulağını sıyırıp geçiyordu.

Bazen hafifçe sağa eğiliyor, zehirli çiviler boynunu sıyırıp geçiyordu.

Zehirli çiviler her yönden geliyordu ancak Qin Yun sanki kafasının arkasında gözleri varmış gibi hareket ediyor, zehirli çivilerden kolayca kaçınıyordu.

“Bu nasıl mümkün olabilir?” Şeytani yaban domuzu, Chu Yong’un gözleri genişledi. “Nasıl arkasından gelen, göremediği zehirli çivileri atlatabiliyor? Olabilir mi…”

…

Qin Yun ana salonu rahat bir tavırla baştan başa geçti. Zihnini yaydığında, elli adım çapında bir alanı kapladığı için memnun kaldı. İçindeki her şey, hatta çıplak gözle görülemeyen bir parça toz bile algısı içindeydi. Elli adımlık alan içerisinde zehirli çivilerden kaçmak çok daha kolay olmuştu.

Zehirli çivilerden kaçınmak için sadece anlık hareketler yapması yeterli oluyordu.

Çivili tuzakları atlatmanın zor olduğu zamanlar olmasına rağmen, Qin Yun yalnızca sağ elini uzatıp hafif bir fiske vurarak, uçan zehirli çivilerden kurtuluyordu.

Birkaç saniye içinde, tüm zehirli çiviler tükendi. Büyük salonun hemen hemen her yerinde oluşan deliklerle birlikte, sessizlik yeniden sağlanmıştı.

Şeytani yaban domuzu, Chu Yong, gözlerini korumak için kaldırdığı kocaman ellerini indirdi. Vücudundaki tüm kıllar titredi ve zehirli çiviler vücudundan yere düştü.

“Yaban domuzlarının derilerinin oldukça kalın olduğunu duymuştum. Senin gibi bir yaban domuzu iblisinin, vücudunu bu zehirli çivilere karşı kullanması oldukça etkileyici bir başarı.” Qin Yun nadiren ettiği iltifatlarından birini etti.

“Hmph, bu zehirli çivileri kolayca saptırdınız, bu da kusursuz alana ulaştığınız anlamına geliyor. Zihninizi bile serbest bırakabiliyorsunuz, değil mi?” Chu Yong devam etti. “Zihninizi serbest bırakma kabiliyetine sahip olduğunuzdan, Göksel İnsan Uyumu alanından uzakta değilsiniz. Sizin gibi büyük bir uzmanın topraklarıma geleceğini hiç düşünmemiştim.”

Chu Yong tahtının yanından bir metal sütun kapmak için elini uzattı. Gürleyen bir sesle, on beş metrelik metal kolonu söküp aldı. Ancak, onun elindeyken öyle görünmüyordu. Neredeyse asa tutan normal birine benziyordu. Sütunu tek eliyle çevirerek şiddetli bir rüzgar fırtınası oluşturmaya başladı. Hızı ve duruşu korkunçtu. “Yüksek bir yetişim seviyesi mutlak güç anlamına gelmez! Benden daha yüksek yetişime sahip birçok insan uzman öldürdüm.”

Sesi solarken Chu Yong ileri fırladı ve metal sütunu şiddetle savurup gürültülü bir çınlama sesi oluşturdu. Metal sütunun ağırlığı en az bin pound idi. Tek bir savurması onu zafere taşıyacakmış gibiydi. Tek bir sıyrık ciddi yaralanmayla, tam bir isabet ise ölümle sonuçlanırdı.

“Sou!”

Qin Yun aniden eğildi ve başının üstünde salınan sütundan kaçındı. Bir an içinde kılıcını kınından çıkarmıştı.

“Wah!”

Kılıcın keskin bıçağı iblisin karnını bir köşeden diğerine kadar kesti. Kesme anında, Qin Yun muazzam bir direnç hissetti. Kılıcı birkaç kılı büyük zorlukla parçalamayı başardı ve nihayet iblisin kalın derisine ulaştığında, ivme dağılmadan önce beyaz bir iz bıraktı.

“Woosh.” Chu Yong aniden metal sütunu geri çekti ve ardından aşağıya, hedefine doğru saplama hareketi yaptı.

Qin Yun çabucak kılıcını savurdu ve sürpriz bir saldırı için geri dönmeden önce saldırıyı atlatmak için ileriye doğru koştu.

“Whoosh! Whoosh! Whoosh!”

Chu Yong metal sütunu kullanırken Qin Yun hızının sınırlarını aştı. Chu Yong’un sütunu kullanma yöntemleri oldukça güçlüydü ancak Qin Yun’a parmağını bile sürememişti. Aynı zamanda Qin Yun, Chu Yong’un bedenine bıçağını saplıyor, doğruyor ve kesiyordu. Her nasılsa en güçlü vuruşu bile kalın derisini iki inç kadar delmişti. Kalın derinin derinine girmekte başarısız olmuştu.

“Ne kadar kalın bir deri.” Qin Yun yana çekildi ve dilini şaklatarak iç çekti. “Derisi çok kalın.”

“Haha, daha önce de söyledim. Daha yüksek bir yetişim seviyesi, daha güçlü olduğun anlamına gelmez. Kılıcın cildime işlemezse nasıl savaşacaksın? Bir kere bile vursam öleceksin.” Chu Yong yüksek sesle güldü.

“Derin gerçekten kalın. Belki de ‘Sisli Yağmur Kılıcım’ ile tanışmaya değersin.” dedi Qin Yun. “Bu benim kendi başıma oluşturduğum bir kılıç tekniği.”

“Kendi başına?” Chu Yong kahkaha attı. “Bir kılıç tekniğinin düzgün bir şekilde geliştirilmiş olması ve çokça gözden geçirilerek bilenmesi gerekir. Kendi başına oluşturduysan ne olmuş?”

“Öyle mi?” Qin Yun öne çıktı.

“Buraya gel ve öl!” Chu Yong metal sütunu öne salladı, ancak Qin Yun bunu kolayca atlattı. O da kılıcını dışarı doğru vurdu, bulanık kılıç hüzmeleri oluşturdu ve ilkbaharın sisli yağmuru gibi parladı. Ruhani ve bulanıktı.

Chu Yong sütunu hızla yukarı kaldırdı ve saldırıyı engellemek için hızla aşağıya savurdu.

Pu!

Sisli kılıç hüzmesi ve metal sütun çarpıştı, metal sütun yavaşça yön değiştirdi. Kılıç hüzmeleri sütunun etrafında döndü ve ilerledi. Sisli kılıç hüzmeleri, Chu Yong’un karnını keskin bir yırtılma sesi ile parçaladı! Chu Yong fiziksel savunmasına güvendiğinden ilk başta pek umursamamıştı. Ancak gözleri derhal genişledi ve aceleyle karnını tuttu.

Gürültülü bir yırtılma sesiyle vücudu ikiye bölündü. Vücudunun üst yarısı, alttaki yarısından ayrılmıştı; parçalanmış vücudu yere düştü ve taze kan yayılmaya başladı.

Qin Yun ancak o zaman kılıcını kınına geri soktu.

Chu Yong’un yaşam gücü çok güçlüydü. Başını Qin Yun’a bakmak için kaldırdı. “Nasıl…bu nasıl mümkün olur? Daha önce benim derimi kesememiştin…yani nasıl…bunu bir vuruşla nasıl yaptın…Bu mümkün değil, içinde doğduğum deri inanılmaz derecede kalın. Bir su tanrısından bedeni güçlendiren bir teknik bile öğrenmiştim, tek bir vuruşla bedenimi nasıl parçaladın? Bu, kendi kendine öğrendiğin…‘Sisli Yağmur Kılıcı’ tekniği mi?”

“Evet.” Qin Yun başını salladı.

Chu Yong’un bedeninin alt yarısı zaten gerçek biçimine geri dönmüştü ve şimdi üst yarısı da geri dönmeye başlamıştı. Ama hâlâ Qin Yun’a bakmaya devam ediyordu. “Qin An yüzünden mi bugün buraya gelip beni öldürdün? Sen tam olarak kimsin?”

Boylu boyunca yatarken yenilgiyi kabul edemiyordu.

Büyük İmparatorluk Şehri’nde altmış sekiz yıl kalmıştı, ve yine de burada, nedenini bilmeden gizemli bir uzman tarafından öldürülmüştü.

Qin Yun, şeytani yaban domuzuna baktı ve şöyle dedi: “Doğru. Seni, Qin An yüzünden öldürdüm! Çünkü ben onun küçük kardeşiyim!”

1394 kelime