Bölüm 257

 

Bölüm 257: İlkel Kozmos! II

 

 

 

Noah şu anda çok benzersiz bir çıkmazın içindeydi.

 

 

Bu Kozmos’a inmek için o kadar çaba sarf ettikten ve birçok Evrenini feda ettikten sonra bile, ellerinin hemen önündeki Kozmik Hazine hala ulaşılamaz olduğu için işler yolunda gitmiyor gibi görünüyordu!

 

 

Tam yakalamak isterken, daha da korkunç bir bozulma ortaya çıktı; bir kapıya benzer şekilde parçalanan uzayın girişi, kendisini birçok şeyden mahrum bırakan İlkel ortaya çıktığında gördüğü bir şeydi.

 

 

Yine de, tüm bunların ortasında bile, kaderi ölümünü hissettiği zamana benzer şekilde yükselmeye ve genişlemeye devam ediyordu – şu anda tüm bu çelişkili sahnelere rağmen ufukta şiddetli bir tesadüfi olay hissediyordu!

 

 

“Eğer beni buraya çeken Kozmik Hazine değilse, o zaman…” Gözleri etrafındaki varlıkları hızla tararken, düşünceleri hızla hareket etti ve üzerlerindeki yırtık alanı izlemek için geri dönmeden önce mavi Balçıklı belirli bir varlıkta durdu.

 

 

Orada, Yıkım ve İlkel Dao’nun özü dışarı sızarken, hafif ayak sesleri duyuldu; bembeyaz giyinmiş, başının üzerinde bir peçe olan bir kadın figürü belirdi!

 

 

Parıldayan beyaz bir elbisenin örttüğü uzun ince bacaklar, vücuduyla ilgili her şeyi gizleyen bir örtü ve peçe… Çatlaktan dışarı adım atan insan boyutunda şok edici bir varlıktı!

 

 

’Gerçekten de bir İlkel… gülünç! Ama burada bir İlkel beliriyorsa, bir Şampiyon var demektir!

 

 

WAA!

 

Öfkeli kaderine güvenmeyi ve olayların nasıl gelişeceğini görmeyi seçerken Noah’ın aklından pek çok şey geçti ama yine de rol yaptı!

 

 

“İmkânsız!”

 

 

Yüzünde kuşku dolu bir ifade belirirken, sesi yankılandı; çatlaktan çıkan peçeli İlkel bakışlarını ona doğru çevirerek sesini yükseltti.

 

 

“Sen… burada olmamalısın.”

 

 

Noah onun her şeyine daha yakından bakarken, İlkel görkemli ve kibirli bir tavırla konuştu ve gözlerinin elbisesinin sağ tarafına çekildiğini fark etti.

 

 

Orada güzel bir şekilde işlenmiş, parıldayan 12 kenarlı bir yıldız vardı, bu yıldız Noah’ın diğer İlkel’in kıyafetinde de gördüğü bir şeydi!

 

 

’Bu onların örgütünü ya da fraksiyonunu mu temsil ediyor? Bu ikisi aynı örgütten mi? Hiçbir yanıt alamazken, aklından pek çok düşünce ve olasılık geçti.

 

 

“Burada olmamalıyım… ve sen de olmamalısın!” Vücudu güçle parlamaya başlarken, sesi öfkeyle çınladı.

 

 

Ama aslında gerçek eylemleri, ana bedenini Oblation Kozmosunun Safir Evreninde, başka bir Gerçeklikte, özünü Parçalanmış Gerçeklik Kılıcına koymasını içeriyordu – bu İlkel onu öldürmeye çalıştığında Gerçeklik Sınırının kıvrımlarına geri kaçmaya hazırlanırken bu öz Noah’ı kaplamaya başlamıştı!

 

 

Onun sözlerine İlkel cevap vermedi.

 

Eldivenli eli sadece ona bakarken, dışarı çıktı ve havaya toplam üç kez vurdu!

 

 

DİNG! DING! DING!

 

 

Her dokunuş bir öncekinden daha büyük bir yankı uyandırırken, Noah sayısız kızıl ve altın çizginin açtığını gördü; bu çizgiler onu bağlamak ve ruhunu zayıflatmak için anında gelip her şeyi kaplıyordu!

 

 

İlkel’in gücüne karşı kendini savunmak için bir hamle bile yapamadı, bu yüzden yukarı bakarken, Meydan okuyan bir yüz ifadesi sergileyerek hareketsiz kaldı.

 

Aynı anda, Parçalanmış Gerçeklik Kılıcının eşsiz özü Noah’ın ruhunun bir kısmını İlkel Kozmos’un içinden çekip çıkardı ve sessizce bu Gerçekliğin Sınırlarına geri batırdı!

 

 

Peçeli İlkel her şeyi zarafetle gözden geçirirken, bir yargı çağrısı gibi görünen bir şeyi dile getirdi.

 

 

“Sen bu Boyuta ait değilsin. İhlalin için, 10 Milyon Yıl boyunca İlkel Savaş Alanlarına gönderileceksin.”

 

 

Onu milyonlarca yıl boyunca bir savaş alanına mı hapsedelim? Noah buna neredeyse kahkahalarla gülerek cevap verdi!

 

“Sanmıyorum.”

 

…!

 

 

Bu Kozmos’un varlıklarına baktıktan sonra başını tekrar kaldırdı, masmavi gözlerinden şok edici çatlaklar yayılmaya başlamıştı ve bu çatlaklar çok hızlı bir şekilde yüzünü kaplayacak şekilde yayılıyordu!

 

 

“Yapacağım pek çok şey arasında… siz ikiyüzlülerin kontrolü altına girmek bunlardan biri değil.”

 

 

İçlerinde kalan Evrenler yanmaya başladığında bu klonun Kökeni pırıl pırıl parlıyordu, vücudu çatlaklarla dolmaya başlamıştı çünkü İlkel’in onu gerçekten hapsetmesini ya da daha kötü bir şey yapmasını beklemektense kendi ölüm gösterisini yapmanın çok daha iyi olduğunu düşünüyordu.

 

 

Ayrıca, varlıkların Ruh Kayıtlarını bile görebildikleri için gülünç yeteneklere sahip olduklarını biliyordu, bu yüzden bu Klonun Kökeni’ni aktif olarak patlatmayı seçtiği için bir anlamda gerçekten ’ölmesi’ gerekiyordu!

 

 

Yukarıdaki İlkel’e soğuk bir şekilde bakarken, vücudu çatlaklarla dolmaya başladı ve Gerçekliği parçalayan ve Gerçekliklerin sayısız dallanmasına ve İlkel Canavarların doğmasına neden olanın bu varlıklar olduğunu hatırladı.

 

 

İstedikleri zaman başarısız olarak bir kenara atabilecekleri kendisi gibi Şampiyonlar yetiştirmeyi seçtiklerini düşündükçe, öfkesi kabarıyordu!

 

 

Diğer İlkeller’e söyleme fırsatı bulamadığı sözleri söylerken, mavi gözleri parlıyordu.

 

 

“Hepiniz ikiyüzlüsünüz… yüksek kaidelerinizin üzerinde oturuyor ve sorumlu olan sizler olmanıza rağmen, sanki her şeyin üzerindeymişsiniz gibi şu anda olan her şeye bakıyorsunuz.”

 

 

RUMBLE!

 

 

“Hepinizin çok iyi sakladığı sırrı biliyorum… Hepinizin ne yaptığını biliyorum!”

 

Sözleri sonunda peçeli İlkel’i dürter gibi oldu ve onu hapsetmeye çalışmayı bıraktı, vücudu vahşi bir güç yayarken Noah’ın etrafındaki kızıl çizgiler anında onunkine battı ve her şeyi yok etti!

 

 

Anında… çünkü Noah’ın Âlemi savunmak için bile çok düşüktü.

 

 

Bu varlığın Kozmik Âlemde mi yoksa onun çok üstünde mi olduğunu bilmiyordu, ama yaydığı güç kimsenin inkâr etmeye çalışabileceği bir şey değildi!

 

 

 

“Senin gibi başarısız bir yaratık ne bilebilir ki? Şu andan itibaren amacınızı aştınız… ve varlığınıza sona erdireceğim.”

 

 

RUMBLE!

 

 

Noah’ın bedeni ve ruhunun büyük bir kısmı yok olurken, sesi yankılandı.

 

 

Ruhunun büyük bir kısmı… bir kısmı da bu Gerçekliğin sınırları içine girmeyi başarmıştı, zira şu anda İlkel Kozmos’un bulunduğu yerin yakınında kalarak, bu İlkel’i gizlenerek izliyordu!

 

 

Oblation Kozmosunun Safir Evreninde, Annalise’in pratik yaptığı Buzdan bir dünyada… ana bedeni bir iç çekti.

 

 

“Boyun Eğdirilmiş bir Antik Çağ yok edildi… İlkeller’e karşı tek başına mücadele etmek gerçekten zor.”

 

 

Mavi gözleri, ruhunun bu Gerçekliğin Sınırında saklanan küçük kısmının görüntüsünü izlerken, soğuk bir şekilde parladı ve içindeki sahnelerin gözlerinin önünde gelişmesini izledi.

 

 

“Şimdi… böyle bir kayıpla yüzleştikten sonra bile bu Kozmos’ta tam olarak ne bulabilirim? Neden Kader beni hala bu Kozmos’un içine bu kadar çok çekiyor…”

 

 

İlkel tarafından yok edildikten sonra bile kaderi hâlâ öfkeleniyordu, bu yüzden dikkatle izlemeye devam etti!

 

 

O bunu yaparken, Annalise’in figürü arkasındaki buz parçacıklarından oluşmaya başladı ve merakla yanına geldi. Ancak gözleri başka bir Gerçeklikteki sahnede kaldı ve İlkel’in kendisinin bile eşsiz bulduğu varlıklardan birine baktığını gördü.

 

 

Yanında bir Mavi Balçık olan o kayıtsız varlıktı!

 

 

“Yani o bir şampiyon muydu? Noah, İlkel’in sesi ruhu tarafından algılanırken, onu dikkatle izledi.

 

 

“Gerçekliğin kıvrımlarını bu yöne çeviren sendin… bunun için ve ait olmadığı Boyutlara uzanan bir varlığın yok edilmesine yardım ettiğin için… ödüllendirileceksin.”

 

…!

 

“Şampiyon değil mi?! Noah bunu İlkel’den duyunca şaşırdı ve şaşkınlıkla izlerken, bu varlık elini salladı ve İlkel Kalp’in bir kısmının adamın ve Balçığın figürüne doğru giderken, elinde belirmesine neden oldu!

 

 

“Uçsuz bucaksız ve neredeyse sonsuz Yıkım Denizi boyunca, İlkel Canavarlar olarak bilinen korkunç yaratıklar serbestçe dolaşıyor…”

 

 

İlkel, Noah’ın daha önce İlkel Canavarlar ve onların Gerçeklikleri nasıl yok etmek istedikleri hakkında duyduğu benzer bir konuşmayı kusmaya başladı.

 

Noah konuşmanın bir dakika daha devam etmesini izledi, bu İlkel birkaç saniye sonra nihayet bitirdiğinde verdiği İlkel Kalbin Kökenlerini açıklıyordu.

 

 

“Bu İlkel Kalbi kullanın ve bir İlkel Canavarın Kozmosunuza rastlaması ihtimaline karşı kendinizi hazırlayın.”

 

 

Bu sözlerle, kısa bir süre sonra ortadan kaybolurken, İlkel Kalp’in bozulmamış ganimetini eşsiz varlığa verdi!

 

 

’Demek… sensin…’ Olan biten her şey Noah’ın odağının İlkel bir Kalp hediye ettiği bu varlığa kaymasına neden oldu – kabaran Kaderi nihayet şu anda hedefini buluyordu, onu bu Evrene çeken Kozmik Hazine veya başka bir şey değildi, görünüşe göre talihi bu varlıkta yatıyordu.

 

 

Bir Şampiyon olmaması gereken ya da belki de olan bir varlık. Noah, bekledikten ve İlkel’in tekrar ortaya çıkmadıktan emin olduktan sonra, Gerçekliğin Sınırı içinde saklanan ruhunu, klonunun az önce öldürüldüğü Evrene geri döndürdüğünü doğrulamak istedi.

 

 

Ruhunun bu kısmı dağılmadan önce en az yarım saati varmış gibi hissediyordu ve İlkeller tarafından ayrıcalıklı muamele gören eşsiz varlığa zihinsel enerji dalgaları gönderirken, sakindi – Kaderinin şu anda hedefi olan varlığa!